Ylber Çitaku

Opozita tash e sa muaj ka marrë yryshin për ta kundërshtuar personin kyç të dialogut Kosovë – Serbi, Hashim Thaçin.Këtu mund të shtrohen shumë pyetje logjike, por unë po i parashtroj tri:

1. A është koha të merret ky yrysh?
Përgjigjja ime është jo.
Opozita po provon ta ngrehë kauzën e frikës nga lëshimet e mundshme të z. Thaçi në raport me Serbinë. A e kapur mendja e shëndoshë këtë kauzë!? Si ka mundësi të bëjë lëshime njeriu që punoi më shumë se gjithë opozita bashkë për çlirimin e Kosovës nga Serbia.
Nëse e marrim sikur është dikush tjetër udhëheqës i bisedimeve, hipotetikisht një njeri me ndjenja krejt kundër Kosovës, lëshime të përmasave çfarë po ngre opozita nuk e lejon as faktori ndërkombëtar.

2. A ka të drejtë opozita që kundërshton Thaçin si udhëheqës të këtyre bisedimeve?
Përgjigjja ime është jo (po).
Jemi në vitin e fundit të dialogut Kosovë – Serbi, bisedime këto që do të rezultojnë me një marrëveshje, ku Kosova do të anëtarësohet në OKB dhe ky do të jetë suksesi më i madh i Kosovës dhe i popullit të saj pas çlirimit dhe shpalljes së pavarësisë, sukses ky që do të arrihet prapë nën udhëheqjen e z. Thaçi, e që rrjedhimisht opozita (ose një pjesë e saj) do të mbetet në pozicionin e opozitës së paku edhe për disa vjet.
Arsyeshëm opozita ngre paranojën se rezultati i këtij suksesi atyre u siguron opozitarizëm me dekada.

3. A është me të vërtetë Thaçi burrështetas i përmasave të Xhorxh Uashingtonit siç thoshte zëvendëspresidenti Joe Biden që me gjenerozitet thërret opozitën t’i bashkohen delegacionit?
Përgjigjja ime është jo (po).

Thaçi gjeneroz? Duke e parë dhe duke e njohur injorancën dhe budallallëkun e opozitës (ose të një pjese të saj), Thaçi është i vetëdijshëm se ky gjenerozitet dhe këto merita rrjedhimisht bien mbi të, por që thotë fjala e urtë popullore “dardha ka bisht”. Z. Thaçi në vitet në vijim do të tallet me ta duke u thënë: “Ishit kundër luftës (sikur që ishin), ishit kundër Rambujesë (sikur që ishin), ishit kundër presidentit Ahtisari (sikur që ishin), ishit skeptikë për pavarësinë, madje për vite të tëra e përbuzët (siç edhe e përbuzën dhe ende e përbuzin), ishit kundër anëtarësimit të Kosovës në OKB (sikur që do të dalë që janë) jo që nuk e duan Kosovën anëtare të OKB-së, por janë të prirë të kundërshtojnë gjithçka progresive e ku ata nuk janë prijatarë”.

Kujto fjalën popullore “Për inati të resë, më vdektë djali!”
Për fund, pyetjet e parashtruara më lart nuk kanë marrë për bazë nenin 4, pika 3, si dhe nenin 84, pikat 1, 7 dhe 10 të Kushtetutës së Republikës së Kosovës, nene e pika këto që e detyrojnë presidentin e vendit, në këtë rast z. Thaçi, të jetë nënshkrues i marrëveshjes përfundimtare me Serbinë nën garancinë e bashkësisë ndërkombëtare.

Përfaqësuesit e opozitës në sinkronizim edhe me disa elementë nga përbërja e mozaikut qeveritarë deklarohen se një personalitet X, personalitet ky fantazmë në imagjinatën e tyre, duhet të jetë kryenegociator e dikush tjetër (në këtë rast z. Thaçi) të nënshkruajë marrëveshjen ndërkombëtare sipas pikës 7 të nenit 84 të Kushtetutës.

Për të gjithë këtë, politikanët që shtyjnë këtë ide përpara, e pakta çka mund të thuhet për ta është se me ose pa dashje çojnë ujë në mulli të djallit ose janë injorantë në katrorë.