Të paktën tre të vdekur dhe rreth pesëdhjetë të plagosur.

Ky është numri i viktimave të shpallur nga Hamas-i pas shpërndarjes së parë të ndihmave nga Fondacioni Humanitar i Gazës (GHF) në Rafah të martën e 27 majit.

Pas presionit ndërkombëtar, qeveria izraelite rihapi ndihmën humanitare për Gazën javën e kaluar, por në një bazë shumë të kufizuar.

Me administratën Trump, u paraqit një propozim për të kontrolluar ndarjen e ndihmës, nën kujdesin e GHF-së, aktivitetet e të cilës filluan zyrtarisht të hënën.

Të nesërmen, ndërsa qindra njerëz nxituan drejt qendrës humanitare të ngritur nga organizata e re, u dëgjuan të shtëna, duke shkaktuar panik midis turmës së uritur.

Të shtënat me armë zjarri që plagosën rreth 47 persona erdhën nga ushtria izraelite, tha të mërkurën kreu i zyrës së Komisionerit të Lartë të OKB-së për të Drejtat e Njeriut në territoret e pushtuara palestineze, i cituar nga AFP-ja.

Megjithatë, në sistemin e propozuar nga Tel Avivi dhe Washington-i, ushtarët izraelitë do të qëndronin në një distancë nga qendrat e shpërndarjes, ndërsa kompanitë private do të siguronin sigurinë e operacionit. Por, kush janë këta mercenarë në Gaza?

Mercenarë me një profil tipik

Sipas Washington Post, GHF-ja ka punësuar kompani amerikane, përfshirë Safe Reach Solutions (SRS) dhe UG Solutions, për të siguruar jo vetëm mbrojtje fizike për qendrat, por edhe kontrollin e radhëve, menaxhimin e pikave të kontrollit dhe mbikëqyrjen me dronë dhe kamera.

Kompanitë e sigurisë janë gjithashtu përgjegjëse për shoqërimin e kamionëve me ndihma, ndërsa shteti hebraik ka pretenduar për muaj të tërë se ndihma po devijohet nga Hamasi në Rrip.

Një akuzë e hedhur poshtë nga Cindy McCain, drejtoreshë e Programit Botëror të Ushqimit të OKB-së (WFP), e cila deklaroi në një intervistë me CBS News të dielën se “njerëzit janë të dëshpëruar dhe kur shohin një kamion WFP, ikin me vrap (…) kjo nuk ka të bëjë fare me Hamas-in apo ndonjë organizatë kriminale”.

Fakti mbetet se stafi i rekrutuar ndan një profil tipik.

Përveç shtetësisë amerikane, kërkohet “përvojë në terren në Lindjen e Mesme, veçanërisht në mjedise konflikti ose pas krizës”, sipas njoftimeve të punës të postuara nga SRS-ja në llogarinë e saj në LinkedIn, ndërsa gjuha e rrjedhshme arabe është një aset “shumë i dëshirueshëm”.

Sipas platformës, vetëm në pak javë, më shumë se 100 persona kanë aplikuar në SRS. Ish-anëtarë të forcave speciale amerikane, ish-agjentë të CIA-s dhe veteranë të Irakut dhe Afganistanit thuhet se janë midis kontingjenteve të dërguara në Gaza.

Disa thuhet se kanë punuar për Blackwater, një kompani private ushtarake e njohur për përfshirjen e saj në masakra civile, ndërsa emri i Phil Reilly, një oficer paraushtarak i CIA-s në pension i cili menaxhoi në mënyrë të dukshme zyrën në Afganistan, është përmendur në disa hetime si personi që qëndron pas mekanizmit të sigurisë.

Ndërsa SRS-ja liston gjithashtu “përvojën e kaluar me organizata të mëdha humanitare dhe zhvillimore si UNHCR, UNICEF, OCHA, WFP, ICRC, Save the Children dhe CARE” për rolin e saj si oficer ndërlidhës humanitar, organizatat ndërkombëtare e kanë refuzuar hapur GHF-në dhe operacionet e saj.

Drejtori i saj, Jake Wood, dha dorëheqjen të dielën për shkak të pamundësisë së respektimit të parimeve humanitare të neutralitetit dhe pavarësisë.

Ndërsa fondacioni thotë se mund të shpërndajë racione ushqimore për një milion palestinezë deri në fund të javës, mënyra e saj e veprimit i ndërlikon gjërat: qendrat e saj të fortifikuara të shpërndarjes ruhen nga agjentë të armatosur dhe marrësit duhet të udhëtojnë atje, shpesh në këmbë, dhe t’i nënshtrohen kontrolleve të identitetit.

Sipas gazetës Washington Post, çështja e përdorimit të të dhënave biometrike u diskutua gjatë hartimit të mekanizmit të ndihmës, mes frikës se kjo do t’i kalohej ushtrisë izraelite.

1 mijë e 100 dollarë/ditë

Në fakt, ekziston komunikim i vazhdueshëm midis ushtrisë dhe kompanive të sigurisë, ndërsa dorëzimi i varganëve varet nga miratimi izraelit dhe pikat e kontrollit mbeten nën kontrollin izraelit.

Hapësira për manovrim që u jepet mercenarëve amerikanë, veçanërisht në lidhje me neutralizimin e individëve të dyshuar si pjesë e Hamas-it ose rregullat e angazhimit në rast të një trazire, mbetet e paqartë.

Gjatë armëpushimit të janarit 2025, u kryen teste në korridorin që lidh Gazën veriore dhe jugore në korridorin Netzarim.

Paraushtarakët atje kishin testuar tashmë modele të kontrollit biometrik, mbikëqyrjes ajrore dhe shqyrtimit të popullsisë me qëllim krijimin e “flluskave humanitare” që zyrtarisht synonin ndarjen e civilëve nga luftëtarët e Hamas-it.

Me qëllim monopolizimin e shpërndarjes së ndihmës në Gaza, ndërsa uria kërcënon banorët e saj, GHF-ja u kritikua të mërkurën si “një shpërqendrim nga mizoritë” që po ndodhin në territor nga Philippe Lazzarini, kreu i agjencisë së Kombeve të Bashkuara për refugjatët palestinezë (UNRWA), i akuzuar nga Izraeli për bashkëpunim me Hamas-in.

E përballur me kaosin e shkaktuar të martën, organizata, e cila tha se kishte shpërndarë ekuivalentin e 462 mijë vakteve, megjithatë njoftoi se po pezullonte operacionet e saj mëngjesin tjetër.

Ndërsa shumë banorë të Gazës ende duhet të presin për ndihmë, mercenarët do të vazhdojnë të marrin pagat e tyre.

Një paraushtarak paguhet 1 mijë e 100 dollarë në ditë, me një paradhënie prej 10 mijë dollarësh që paguhet brenda pesë ditëve nga mbërritja në enklavë, sipas disa raportimeve të medias.

Për krahasim, një racion ushqimi i ofruar nga GHF-ja vlerësohet në 1.30 dollarë për vakt për person, raporton Geneva Solutions.

L’Orient-Le Jour