SHBA-të nuk kanë qenë kurrë më afër konfliktit të armatosur me Venezuelën, me një flotë të mbushur plot me anije amerikane pranë brigjeve të saj dhe diktatorin Nicolás Maduro që jeton nën frikën e një shpërblim prej 50 milionë dollarësh për kokën e tij.

Edhe këshilltarët e afërt të Trump nuk janë plotësisht të sigurt nëse diplomacia e anijeve me armë është një operacion kundër trafikimit të drogës me nuanca të ndryshimit të regjimit, apo një operacion grushti shteti në Karakas, i maskuar si zbatim i ligjit kundër drogës.

Presidenti Trump urdhëroi shtatë anije luftarake që transportonin 4,500 personel ushtarak – duke përfshirë tre shkatërrues me raketa të drejtuara dhe të paktën një nëndetëse sulmuese – në ujërat pranë Venezuelës.

Zyrtarisht, ato janë atje për të luftuar trafikimin e drogës. Por Sekretarja e Shtypit Karoline Leavitt u përqendrua në paqartësinë e misionit të enjten, duke vënë në dukje se SHBA-të e cilësojnë Maduron “kreun në arrati të një karteli droge” dhe jo presidentin legjitim të Venezuelës.

“Kjo ka të bëjë 105% me narko-terrorizmin, por nëse Maduro nuk është më në pushtet, askush nuk do të qajë”, tha një zyrtar i administratës Trump i njohur me diskutimet politike.

Një zyrtar tjetër i administratës kishte një pikëpamje të ndryshme. “Kjo mund të jetë pjesa 2 e Noriegës”, tha zyrtari, duke iu referuar operacionit të Ushtrisë amerikane në vitin 1989 për të kapur Presidentin panamez Manuel Noriega, i cili – ashtu si Maduro – u përball me akuza amerikane për trafik droge.

“Presidenti ka kërkuar një menu opsionesh. Dhe në fund të fundit, ky është vendimi i presidentit se çfarë të bëjë më pas, por Maduro duhet të jetë i pavlerë”, tha zyrtari.

Një këshilltar i tretë i Trump e tha kështu: “Të lësh Maduron në pushtet në Venezuelë është si ta bësh Jeffrey Epstein drejtor të një çerdheje”.

Ndërsa zyrtarët e administratës kanë refuzuar të përjashtojnë një pushtim, pothuajse të gjithë privatisht e besojnë se është e pamundur.

Megjithatë, vendosja e Trump përfshin 2,200 marinsa, dega ushtarake me trupa të armatosura. Kjo vështirë se është tipike në zbatimin e ligjit kundër drogës.

Shpërblimi prej 50 milionë dollarësh për kokën e Maduros u njoftua më 7 gusht – një ditë para se Trump të urdhëronte Ushtrinë të ndiqte kartelet e drogës në Amerikën Latine.

Kthim në të kaluarën: Maduro u padit për herë të parë gjatë mandatit të parë të Trump si udhëheqës i një bande droge të quajtur Cartel de los Soles, të cilën Thesari e shpalli një grup terrorist të huaj muajin e kaluar. Një padi zëvendësuese mund të bjerë së shpejti.

“Ajo që po kërcënojnë të bëjnë kundër Venezuelës – ndryshim regjimi, një sulm terrorist ushtarak – është imorale, kriminale dhe e paligjshme”, tha Maduro të premten, përpara se t’u bënte thirrje qytetarëve të bashkoheshin me një milici për të luftuar një pushtim të pritur të SHBA-ve”.

Aleati i majtë i Maduros, Presidenti kolumbian Gustavo Petro, tha të hënën në X se “Karteli i Diejve nuk ekziston; është justifikimi fiktiv i së djathtës ekstreme për të përmbysur qeveritë që nuk u binden atyre”.

Petro të enjten përforcoi një raport të medias ruse që akuzonte SHBA-të se dëshironte të merrte naftën e Venezuelës dhe njoftoi se po forconte praninë e tij ushtarake përgjatë një pjese të kufirit që Kolumbia ndan me Venezuelën.

Nafta është faktori tjetër i madh në marrëdhëniet e SHBA-ve me Venezuelën, e cila ka rezervat më të mëdha të provuara në botë.

Pak para se ta etiketonte Maduron si terrorist, Trump uli një pjesë të presionit, duke lejuar që të rifillonte një marrëveshje për pompimin e naftës midis Venezuelës dhe Chevron.

Trump i bëri lutje të hershme Maduros duke pasur parasysh naftën, nëpërmjet të dërguarit të posaçëm Ric Grenell. Por ai gjithashtu emëroi një anti-Maduro, Marco Rubio, si sekretar shteti dhe këshilltar të sigurisë kombëtare.

“Mund ta imagjinoni vetëm sa të hutuar latino-amerikanët po e shohin këtë dramë të zhvillohet”, tha për Axios Michael Shifter, një profesor i Georgetown dhe ekspert për rajonin.