ME U ÇTJERRË

Nana i qindiste kryq dimnat

mbi nji thes andrrash që tash frymon tërthor pragut,

atje në qytetin me tezgjahe shinash.

Lamshat me fije t’shkepuna prej xhupash t’vjetër,

që nana i çtirrte sipas kodesh ylberore

sillen si vërle e më kthejnë rishtaz te prologu.

Ndiej se fijet m’kyqëzojnë ndër direkë mëkatesh,

e unë shndërrohem në nji lamsh

që sillet si vërle ndër udhëkryqe të çorodituna.

Rrugët rreken me ma zhubrosë frymimin

e unë çtirrem, çtirrem

e prore çtirrem

me shpresë se filli ka me mbërrit deri te shtroja

me dimna të qindisun kryq.

GRUEJA FANTAZËM

Asnjeni prej fëmijëve t’lagjes

s’e dinte kuptimin e fjalës “prostitutë”.

As gjyshja s’e dinte…

E kërkuem m’kot edhe n’fjalorin

me shkronja t’preme si shkallë

n’kursin e italishtes

te shpija e zotni Ndocit…

Dinim veç se në Shkodër

endej me biçikletë nji grue fantazëm,

prejse asnjeni s’guxonte me e pa n’sy.

Hamendjet që s’ua rrëfyem as ditarëve

ua zunë vendin lojnave të fëminisë…

Nji ditë u shpërndamë nëpër botë

për me u takue prore

kur shpinat na ishin kërrusë paksa,

e s’u çuditëm aspak

kur ndjem mall për gruen fantazëm

që dikur pat’ qindisë fantazitë tona rrebele.