Dhënia e territorit në këmbim të një armëpushimi? DW foli për këtë me ushtarë dhe civilë në Ukrainën lindore.

Një motoçikletë kalon pranë lulediellit të pjekur me shpejtësi, duke ngritur shumë pluhur. Motoçikletën e nget Oleksiy, një oficer në një nga batalionet e brigadës së 14-të të Gardës Kombëtare të Ukrainës. Njësia e tij po lufton pranë Pokrovskoye. Ushtria ruse po përpiqet të rrethojë qytetin. Çdo ditë regjistrohen me dhjetëra sulme ruse por pa sukses.

Oleksiy aktualisht po pushonte pas një turni 27-ditor të luftimeve. Ata janë sulmuar edhe gjatë kohës së pushimit nga një dron rus.

“Kam humbur të gjitha shpresat”

Presidenti i SHBA-së Donald Trump po përpiqet të ndërmjetësojë midis Ukrainës dhe Rusisë. Fati i ardhshëm i Donbasit dhe lëshimet e mundshme territoriale në këmbim të një armëpushimi po diskutohen. Disa javë më parë, ushtria ruse përparoi në verilindje të Pokrovskoye në Donjetsk.

Vija e frontit është afruar pranë qytetit të Dobropilit dhe fshatrave përreth. Edhe pse ushtria ukrainase ka arritur të çlirojë disa nga këto vende, zona është nën bombardime të vazhdueshme ruse. Si rezultat, gjithnjë e më shumë njerëz po ikin nga bombat dhe dronët rusë.

“Unë me të vërtetë besoja në negociata dhe prisja me padurim çdo takim. Tani e di që është e pakuptimtë. Kam humbur të gjitha shpresat”, thotë Natalya nga Dobropili, të cilën e takuam në qytetin e Donjetskut, në një vend ku po mblidhen të evakuuarit.

“Marrja e përgjegjësisë”

Është qetësi dhe paqe në pikën e kontrollit të stabilizimit në seksionin Kramatorsk të vijës së frontit. Këto pika kontrolli, të vendosura afër vijës së frontit, përdoren nga ushtria ukrainase për trajtimin e ushtarëve të plagosur para se të transferohen në spitale më larg.

Por edhe këto pika sulmohen me dronë rusë, që e bën më të vështirë evakuimin e të plagosurve, shpjegojnë mjekët. Ndonjëherë ata marrin ushtarë që kanë qenë në pozicione për një ose dy muaj. “Zakonisht ata janë thjesht të rraskapitur”, thotë mjekja anesteziste, Tetyana.

Por gjatë natës, mbërrin një ushtar që ka humbur këmbën. Mjekët, të cilët sapo kishin qenë duke fjetur, tani po kujdesen për të në tavolinën e operacionit. “Ai shkeli në një minë”, shpjegon asistenti mjekësor Dmytro. “Mund ta shihni që këmbët e tij janë operuar më parë. Ky nuk është dëmtimi i tij i parë”, thotë Dmytro. Ai shton se nuk ka shenja të përpjekjeve të Trump për paqe në postin e tij të stabilizimit. Posti ku ai shërben është më pak se 20 kilometra nga qyteti i tij i lindjes, Slavyansk.

Përpara se të fillonte lufta në vitin 2014, ai punonte në Donjetsk. Kur u pyet se çfarë do të thotë për të të luftojë për atdheun e tij, Dmytro përgjigjet: “Do të thotë të marrësh përgjegjësi”. Mjekët ushtarakë po monitorojnë përpjekjet e negociatave. Por ata po përpiqen të mos “shpërqendrohen nga ngjarjet përtej kontrollit të tyre”. “Shpresoj më të mirën”, thotë Tetyana, duke shtuar: “Unë jam e përqendruar në ofrimin e ndihmës”.

“Po përpiqemi të shpëtojmë ushtarët tanë”

“Udhëheqja e lartë është përgjegjëse për kryerjen e negociatave. Detyra jonë është të ndalojmë armikun, dhe ne po e përmbushim këtë detyrë”, thotë një ushtar me emrin e koduar “Stinger”, i cili shërben në mbrojtjen e qytetit Chasiv Yar.

Sipas Shtabit të Përgjithshëm të Ukrainës, nga ana e frontit pranë Kramatorsk, që përfshin zonën përreth Chasiv Yar, regjistrohen rreth dhjetë sulme çdo ditë.

Një javë më parë, “Stinger” la pozicionin ku ishte stacionuar për 15 ditë. Gjatë asaj kohe, rusët sulmuan disa herë. “Për momentin, nuk do të nisim sulme ose operacione çlirimtare. Ne thjesht po mbrojmë veten dhe po e mbajmë armikun larg. Pavarësisht nëse është një rrugë, një qytet apo një fushë – detyra jonë është të mos i lëmë të përparojnë as 100 metra”, thotë ushtari.

Megjithatë, ushtria ruse ndonjëherë arrin të depërtojë në pozicionet e “Stinger”. Ai beson se kjo është për shkak të numrit të madh të ushtarëve dhe armëve që rusët kanë vendosur. “Kur ​​situata bëhet kritike, ne përpiqemi t’i shpëtojmë ushtarët tanë dhe t’i tërheqim ata në prapavijë për të zënë një pozicion më të favorshëm”, shpjegon “Stinger”.

“Nuk bëhet fjalë për negociata paqeje”

Ushtria ruse po intensifikon bombardimet edhe në brendësi të Ukrainës. Për shembull, më 22 gusht, mbi 40 bomba të drejtuara u qëlluan në Kramatorsk, qytetin më të madh në pjesën e kontrolluar nga Ukraina në Donjetsk. Tre persona u plagosën. Në fund të korrikut, bombardimet ruse shkatërruan gjysmën e një ndërtese pesëkatëshe në qendër të qytetit. Gjashtë persona u vranë dhe njëmbëdhjetë u plagosën. “Ishte ora dy e gjysmë e mëngjesit, sapo kisha mbërritur në shtëpi. Të gjitha dritaret u shpërthyen. Vajza ime u plagos, predhat e goditën në këmbë”, kujton Valentina, një pensioniste që jeton në shtëpinë ngjitur.

Ajo nuk beson se lufta do të përfundojë me bisedime paqeje. Pikërisht kur Vladimir Putin dhe Donald Trump po zhvillonin bisedime në Alaska më 15 gusht, sundimtari rus urdhëroi bombardimin e Slavyanskut. “Vajza ime tjetër jeton atje. Nuk ka shpresa nga bisedimet”, thotë Valentina me hidhërim.

Banorët e Kramatorskut me të cilët foli DW në përgjithësi refuzojnë lëshimet territoriale në këmbim të një armëpushimi. “Sot ai do të thotë: Më jepni rajonin e Donjetskut. Nesër do të thotë: Më jepni rajonin e Lvivit. Dhe pas një jave do të thotë: Më jepni Kievin”, thotë pensionisti Oleg për Putinin.

“Kjo është jashtë diskutimit. Unë jam ukrainas dhe e dua Donbasin. Shumë gjak është derdhur tashmë dhe shumë njerëz kanë vdekur. Edhe djali im po lufton”, i përgjigjet pensionistja Zoya pyetjes në lidhje me lëshimet territoriale.

“Ky është një vendim shumë serioz”

“Çfarë është më e rëndësishme për Ukrainën, rajoni apo populli”, pyet Vasyl, një burrë në moshë të mesme. Ai shton: “Pse na duhet ky rajon kur kaq shumë njerëz kanë vdekur? A ishit në vijën e frontit? Unë jam nga atje dhe humba gjithçka. Do ta rindërtojmë jetën tonë në një rajon tjetër.”

Së bashku me gruan e tij, ai u largua nga fshati i tij në rrethin Kostyantynivskyi, ku ushtria ruse po përparon. “Putinit nuk mund t’i besohet. Nuk e di çfarë duhet të bëjë bota për ta ndaluar këtë. Volodymyr Zelensky është në një situatë shumë të vështirë dhe ky është një vendim shumë serioz”, thotë burri.

Njerëzit hezitojnë t’i përgjigjen pyetjes se çfarë garancish mund ta mbrojnë Ukrainën nga agresioni i ri rus. “Garancia e sigurisë sonë është prania jonë ushtarake në të gjithë vendin”, thotë pensionistja Mykola.

As Svitlana, një grua në moshë të mesme, nuk u beson fjalëve për garanci, sepse “nuk ka parë ndonjë mbështetje të vërtetë gjatë luftës”. Një ushtar i ri, Yaroslav, i cili po lufton për të çliruar rajonin e tij të lindjes, gjithashtu ndjek përpjekjet për paqe dhe kundërshton lëshimet territoriale: “Kam menduar shumë për këtë dhe nuk jam gati të heq dorë nga rajonet Kramatorsk dhe Donetsk.

Për çfarë dhanë jetën kaq shumë njerëz në Donbas?” Në të njëjtën kohë, Yaroslav pranon se bisedimet për paqe janë të pashmangshme. “Çdo luftë përfundon me negociata. Ndërsa ata që nuk e dinë historinë e tyre janë të dënuar t’u përsëritet ajo.” /DW