Shkruan: Fadil Maloku

Ja ca konkludime konfuze politike e sociologjike të përgjigjes së Abdixhikut, ndaj ftesës publike të Kurtit:

1. Lumiri, bëri publikisht “Përjashtimin e pakicave joshqiptare”;

Prova e kolaudimit të parë; Propozimi për një “Qeveri Nacionale të Tranzicionit me përfshirjen e partive parlamentare shqiptare”, shkruan lideri që udhëheq një subjekt mjaft serioz. Pra, nëse, e analizojmë pak më thellë përgjigjen e tij, do kuptojmë që i njëjti ende “mirëmbahet” apo udhëhiqet me ambicien e shpresës së ndryshimit (lexo; shkëputjes!?) të kursit të këtij subjekti me një traditë më të gjatë demokratike në trojet shqiptare. I njëjti, harron se me futjen e termit “partitë parlamentare shqiptare”, në komunikimin publik politik, de fakto dhe de jure me automatizëm i përjashton subjektet që i përfaqësojnë komunitetet joshqiptare (serbë, boshnjakë, turq, romë etj.). Subjekte, këto që dashtë e pa dashtë ai apo dikush tjetër, janë pjesë përbërëse kushtetuese e institucioneve të Kosovës. Pra, mos adresimi i këtyre subjekteve, dosido nuk e dëshmon assesi “patritotizmin” e aq më pak “nacionalizmin” dhe sidomos patriotizmin ndaj shtetit të Kosovës.

2. Përdorimi i fjalës; “Qeveri Nacionale e Tranzicionit”, është politikisht i dëmshëm dhe sociologjikisht i gabuar;

Prova e kolaudimit të dytë; Po ashtu, futja e e pa vend e terminologjisë “Qeveri Nacionale e Tranzicionit” në komunikimet publike, përveç që politikisht është i dëmshëm për “shëndetin mental” të momentit historik në të cilin gjendet Kosova, është edhe sociologjikisht i gabuar, e madje edhe tejet i rëndë për një subjekt me traditë e përvojë të gjatë demokratike! Ngase, “loja” me fjalë, siç e keni bërë në prononcimin publik, përveç që nuk është urtake, nuk është as në vijën e kuqe të patriotizmit shtetëror që LDK- e të madhit Ibrahim Rugova e ka trasuar, qysh në kohën e okupimit të Serbisë! Qasja e Juaj, thënë më troç; Nuk ka argumentuar fare seriozitetin dhe situatën në të cilën gjendemi (sfidat; Zajednica, Gjykata Speciale, integrimet, kriza, papunësia, migrimi… etj.) se përse, kërkoni një qeveri e tillë!? Mesazhi i juaj, shlirë mund të interpretohet, po edhe të perceptohet; edhe si një lloj dramatizimi (i panevojshëm) e tentativë e re për të legjitimuar idenë e rotacionit, jashtë procesit të zgjedhjeve të (pranuara nga të gjithë) mbajtura më 9 shkurt. Ndërkaq, dëmi shumëfishohet, kur ai në përgjigjen e Tij, fare nuk jap asnjë shpjegim, se; si do krijohej kjo “Qeveri (përmes zgjedhjeve, marrëveshjeve politike apo “konsultave” private nëpër skutat ala “Zanzibar”)…nacionale e tranzicionit ?! Jam i bindur se një ide e tillë, kurrë s’do e kishte legjitimitetin e votës qytetare, e lere te ofertuesit konkret.

3. Fjalor i jo i zakonshëm për kulturën e mentalitetin tonë socio politik;

Prova e kolaudimit të tretë; Që në fillet e përgjigjes, hetohet që pa ekuivokë, fjala “qeveri  nacionale e tranzicionit”, fare nuk korrespondon as me kulturën e re të komunikimit publik, e as me praktiken e pragmatizmin e politikës. Përdorimi i kësaj fjale më shumë ofron konfuzion e paqartësi, se sa mesazh urtak për tejkalimin e ngërçit politik. Nuk e di njeri, se a kemi këtu të bëjmë me një “qeveri teknike” apo “qeveri momenti”!? Pastaj, s’ka asnjë të dhënë rreth kohëzgjatjes; nëse, do jetë qeveri ad hoc, apo qeveri me mandat të plotë!? Përgjigja, madje mund të kualifikohet edhe si një përpjekje “makiaveliste” për të kontestuar qeverinë përmes mekanizmit të anashkalimit të krejt procesit post zgjedhor!? Qasje kjo që “dioptrinë “qytetare do mund të konvertohej jo vetëm si veprim jodemokratik, por, edhe si mungesë fillestare e respektit për vullnetin e qytetarëve.

Kam pritur shumë më shumë reflektim nga LDK-ja!