Në një intervistë për “Cronache di Spogliatoio”, Marash Kumbulla, mbrojtësi i huazuar nga Roma tek Espanyol, ka folur për periudhën e tij te verdhekuqtë: “Në ato vite me Romën në Evropë, veçanërisht në sezonin kur fituam Ligën e Konferencës dhe atë kur arritëm në finalen e Ligës së Evropës, ishte e pamundur të mos fitonim. Tifozët na shtynin përpara, atmosfera ishte e pabesueshme. Më kujtohet magazinieri i klubit, Roberto, që më bënte shumë për të qeshur kur isha në stol. Ai kthehej nga ne dhe thoshte: Si mund të mos fitojmë me këtë atmosferë? Stadiumi ishte i mbushur plot”.

A e ndjetë peshën e çmimit të kartonit tuaj?
Kumbulla: Në fillim isha i ri dhe nuk mendoja shumë për këtë, doja vetëm të luaja. Kishim ndeshje çdo tri ditë dhe nuk kishte kohë për të menduar. Tani, duke parë pas, kam fituar shumë vetëdije për veten, jam pjekur shumë taktikisht, teknikisht dhe fizikisht. Për fat të keq, dëmtimi ma ndaloi rritjen, por tani jam këtu për të vazhduar zhvillimin tim.

Çfarë emocionesh përjetuat duke fituar Ligën e Konferencës në vendlindje?
Kumbulla: Nuk e kisha imagjinuar kurrë që do të fitoja një trofe në Shqipëri. Ishte fat që finalja e Ligës së Konferencës u luajt pikërisht në Tiranë, kështu që nuk mund të përfundonte ndryshe. Ishte një nga momentet më të bukura të jetës sime, sepse për mua simbolizonte mbylljen e një cikli. Të fitonim edicionin e parë të Ligën e Konferencës në Tiranë, në shtëpinë time, dhe pastaj një ditë më vonë të festonim në Romë me mijëra njerëz ishte diçka e pabesueshme.

Çfarë kujtimesh keni nga finalja e Ligës së Evropës?
Kumbulla: Atë finale e përjetova nga jashtë për shkak të dëmtimit dhe, për fat të keq, përfundoi keq. Ishte edhe më e dhimbshme, jo vetëm sepse nuk isha në dispozicion për të luajtur, por edhe sepse humbëm me penallti. E dimë të gjithë si shkoi, nuk duhej të kishte shkuar kurrë deri te penalltitë.

 Pse e latë Romën për Espanyol?
Kumbulla: Ky klub më ka dhënë vazhdimësi në aktivizim. Kur mundëm Real Madridin, as vetë nuk e besoja. ‘Los Blancos’ janë një skuadër që nuk dorëzohet kurrë. Edhe kur gjyqtari fishkëlleu përfundimin e ndeshjes, ende isha në tension, sepse nuk më dukej e vërtetë.

Si e gjykon vendimin e tij me kalimin e kohës?
Kumbulla: Jam i lumtur që zgjodha këtë skuadër. Pas dëmtimit, kisha nevojë të luaja. Sapo më telefonuan, për një ditë e gjysmë isha këtu. Kisha parë tashmë stadiumin dhe qendrën sportive me kombëtaren. Janë dy struktura të pabesueshme dhe shumë moderne. Për një futbollist është e rëndësishme të kesh kushte të mira pune, sepse kështu qëndron më shumë në qendrën sportive, kalon më shumë kohë me shokët e skuadrës dhe grupi bëhet më i bashkuar.

Si përjetohet derbi?
Kumbulla: Të kesh Barcelonën afër më ka bërë të kuptoj sa shumë janë të lidhur tifozët e Espanyol me skuadrën e tyre. Ata gjithmonë thonë se ‘Espanyol është një ndjenjë’. Stadiumi është gjithmonë plot, ka shumë abonentë që e kanë këtë ekip në zemër. Tifozët tanë janë të vërtetë.