Të ndjekësh një ëndërr është diçka që pak veta e bëjnë. Alfie Whiteman, 26 vjeç, portieri i tretë i Tottenham, me një pagë vjetore prej 450.000 eurosh, ishte mjaft i guximshëm për ta bërë këtë.

Ai vendosi t’i thoshte lamtumirë futbollit në një mënyrë të papritur, një mënyrë që i zuri të gjithë në befasi: familjen, shokët e ekipit, klubin dhe tifozët. Në thelb, pas një karriere si portier për Tottenham (më 21 maj, ai fitoi Europa League kundër Manchester United) dhe ekipin kombëtar të të rinjve të Anglisë, Whiteman vendosi t’i përkushtohej fotografisë dhe filmit.

Një ndryshim drastik: “Nënshkrova për Spurs kur isha 10 vjeç”, tha ish-lojtari Whiteman për The Athletic. Edhe pse mendonte se e kishte përmbushur ëndrrën e tij – duke bërë debutimin e tij me ekipin e parë në futbollin e të rriturve – Whiteman e kuptoi se nuk ndihej i plotësuar nga kjo jetë.

Ai ende i mungonte diçka: “Kur isha 17 ose 18 vjeç, kisha këtë ndjenjë brenda meje, ‘A është kjo?'” Prandaj vendimi për të kërkuar diçka tjetër që do ta bënte të lumtur. Dhe kështu sot, Alfie Whiteman ka gjetur një dimension të ri për veten e tij.

Ai punon si fotograf për një kompani prodhimi me famë ndërkombëtare. Megjithatë, ai mbeti në sport – duke pasur bashkëpunime në këtë fushë – në mënyrë që ta shihte këtë botë nga një perspektivë krejtësisht e ndryshme.

“Stereotipi i futbollistit është kryesisht i vërtetë. Është kultura e makinave dhe çantave të firmave të njohura”, vazhdoi ai. “Edhe unë isha ai futbollist i ri: Doja një çantë Gucci dhe ngasja një Mercedes. Secili përfundon duke qenë një pasqyrim i të gjithëve të tjerëve. Je produkt i mjedisit tënd. Kështu është futbolli në këtë vend: është plotësisht i izoluar nga gjithçka tjetër. Shkon në stërvitje dhe pastaj shkon në shtëpi, kaq.”

Whiteman gjithmonë ndihej ndryshe nga të tjerët: “Shokët e mi të ekipit, me të cilët shkoja mirë, më quanin hipi. Ky ishte përkufizimi i tyre. Por kur isha 18 vjeç, takova ish-të dashurën time, e cila ishte modele, pak më e madhe se unë. Shoqja e saj më e mirë ishte regjisore. Kjo filloi të më hapte sytë për atë që mund të më ofronte jeta”, përfundoi ai.