Gazetari i famshëm gjerman ka marrë 600 mijë euro nga aleati i Putinit

17 nëntor 2023 | 08:12

Gazetari perëndimor që ka kohë që konsiderohet si një nga nga ekspertët kryesorë të pavarur të Gjermanisë për Rusinë, ka marrë të paktën 600,000 € (522,000 £) pagesa sekrete në offshore kompani të lidhura me një oligark të afërt me Vladimir Putin, siç tregojnë dosjet e zbuluara.

Hubert Seipel, prodhues filmash dhe autor i vlerësuar me çmime, mori para me këste. Dokumentet tregojnë se këto para kishin për qëllim të mbështesnin punën e tij në dy libra që ai shkroi, të cilët përshkruanin ngritjen e Putinit në pushtet.Rasti është një nga të parët që lidh një gazetar perëndimor me ndikim me pagesa të konsiderueshme në atë që mund të shihet nga disa si përpjekje të aktorëve pro-Putin për të fituar mbulim pozitiv mediatik ndërkombëtar.

Zbulimet ka të ngjarë të jehojnë në të gjithë Gjermaninë, ku që nga pushtimi i Ukrainës vitin e kaluar ka shpërthyer një debat mbi rolin që kanë luajtur pjesë të elitës politike dhe ekonomike në mbajtjen e Putinit në pushtet, jo vetëm për shkak të varësisë afatgjatë të ekonomisë më të madhe të Evropës të naftës dhe gazit rus.

Si një nga të paktët gazetarë që ka pasur ndonjëherë kontakte të drejtpërdrejta dhe të rregullta me liderin rus, Seipel, i cili tha se u takua me Putinin “pothuajse 100 herë”, pranoi se merrte para nga llogaritë të lidhura me oligarkun Alexei Mordashov, një manjat i çelikut dhe bankës i cili u sanksionua vitin e kaluar për shkak të lidhjeve të tij të ngushta me Kremlinin.

Ai nuk konfirmoi se çfarë shumash kishte marrë, por dokumentet përmbajnë detaje të pagesave në shumën totale prej 600,000 € që duket se janë të lidhura me librin e dytë.

Seipel konfirmoi se kishte marrë mbështetje nga Mordashov dhe tha se mbështetja e tij lidhej ekskluzivisht me projektet e librit.” Duke theksuar se ka mbetur i paanshëm, ai tha: “Unë gjithmonë kam vendosur kufij të qartë ligjor që garantojnë pavarësinë time”.

Dokumentet dhe përgjigja e Seipel tregojnë se pagesat ishin për punën e tij në një biografi të vitit 2015 të titulluar Putin: Inside Views of Power dhe një titull i vitit 2021, Fuqia e Putinit: Pse Evropa ka nevojë për Rusinë”, që të dyja fillimisht ishin shkruar në gjermanisht.

Seipel nuk duket se ka bërë të ditur pagesat ndaj botuesit të tij.

Në përgjigjen e saj për Guardian, Hoffmann dhe Campe thanë se nuk ishin në dijeni të pagesave.

“Botuesi më parë nuk kishte njohuri për akuzat që ju bëtë kundër Hubert Seipel në lidhje me ‘të ardhurat nga sponsorizimi’. Nëse këto rezultojnë të vërteta, ne rezervojmë të drejtën për të ndërmarrë hapa të mëtejshëm në lidhje me librat e botuar në 2013 dhe 2016 nga menaxhmenti i atëhershëm bazuar në një dokumentar televiziv”, tha një zëdhënëse.

Ajo shtoi se botuesi nuk kishte plane për botime të ardhshme me Seipel përpara se të bëheshin të njohura pagesat.

Informacioni vjen nga projekti i Qipros Konfidenciale – një memorie prej 3.6 milionë të dhënash në det të hapur u zbulua në Konsorciumin Ndërkombëtar të Gazetarëve Hulumtues (ICIJ) dhe Paper Trail Media të Gjermanisë, të cilat e ndanë atë me Guardian dhe partnerë të tjerë raportues.

BE-ja e përshkroi Mordashovin në njoftimin dhe njoftimin për shtyp të sanksioneve si një përfaqësues të “elitës së Putinit” që “përfiton nga lidhjet e tij me vendimmarrësit rusë”. Ai zotëronte një aksion në Rossiya Bank, i përshkruar si huadhënës për elitën ruse dhe ishte aksioneri më i madh në Tui, operatori më i madh turistik në Evropë – një investim i ngrirë aktualisht për shkak të sanksioneve.

Mordashov ishte në mesin e grupit të zgjedhur të drejtuesve të biznesit që u mblodhën në Kremlin më 24 shkurt 2022, disa orë pas pushtimit të Ukrainës.

Ai nuk pranoi të komentojë mbi çdo pagesë për Seipel. Në përgjigje të pyetjeve në lidhje me sanksionet e vendosura ndaj tij, zëdhënësi i tij tha: “Gjithçka që [Mordashov] ka ndërtuar dhe arritur është arritur përmes praktikave të drejta të biznesit dhe respektimit të rreptë me rregulloret.”

Dosjet qipriote përmbajnë një marrëveshje të titulluar “Vepra e sponsorizimit” të nënshkruar në mars 2018 nga Seipel dhe një drejtor i një kompanie të quajtur De Vere Worldwide Corp e regjistruar në Ishujt e Virgjër Britanikë (BVI), si dhe një dëshmitar tjetër.

Dokumentet nga kjo periudhë rendisin pronarin aktual të De Vere si një menaxher të rangut të lartë në grupin Severstal të Mordashov.

Pagesa prej 600,000 € përshkruhet si sponsorizim për një libër që Seipel me sa duket po planifikonte ta shkruante dhe për të cilin ai tashmë kishte një marrëveshje botimi. Në dokumentin e sponsorizimit thuhet se ai po shkruan “një libër (sic) për mjedisin politik në Federatën Ruse” që do të botohet në vitin 2019.

Sipas aktit, sponsori i projektit u angazhua të “mbështesë zhvillimin e këtij projekti” dhe “ta bëjë këtë zhvillim politik dhe historik të aksesueshëm për një audiencë më të gjerë”. Seipel gjithashtu do të merrte “mbështetje logjistike dhe organizative” në kërkimin e tij në Rusi dhe nuk ishte i detyruar të kthente paratë nëse libri nuk botohej kurrë.

Në akt thuhet gjithashtu se ai është i lirë të punojë në mënyrë të pavarur: “Autori nuk ka asnjë detyrim ndaj Sponsorit në lidhje me Projektin (qoftë në lidhje me përmbajtjen ose përpilimin e Librit ose ndryshe) ose përfundimin e tij”.

Dokumentet e tjera tregojnë se Seipel është paguar në dy këste, e dyta në gjysmën e parë të 2019 nga një llogari në Sovcombank private të Rusisë.

Pagesat me sa duket janë bërë në mënyrë rrethrrotulluese përmes strukturave në det të hapur në pronësi të Mordashov dhe bashkëpunëtorëve të tij dhe të menaxhuara nga ofruesit e shërbimeve të biznesit në Qipro.

Një shënim i shkruar me dorë në certifikatën e sponsorizimit të vitit 2018 thotë: “Certifikatë e ngjashme e nënshkruar nga Cavern 08/2013: Biografia e Putinit”. Cavern është ndoshta një kompani e regjistruar në BVI e quajtur Cavern Ventures Ltd, e cila duket se është e lidhur me Severstal.

Në një përgjigje të detajuar për Guardian, Seipel pranoi se kishte marrë para nga Mordashov. Ai tha se donte të bënte të ditur se “mbështetja e tij [e Mordashov] lidhet ekskluzivisht me projektet e librit” dhe se ai “në asnjë moment nuk ka marrë para për filma dhe intervista televizive nga palë të treta.”

Ai dënoi përpjekjet për ta portretizuar atë si “një lloj të veçantë agjenti sekret gazetaresk” me një qëndrim pro-Kremlinit dhe anti-SHBA. Ai tha se në karrierën e tij të gjatë ai “e ka përshkruar gjithmonë botën ashtu siç është, jo ashtu siç duhet të jetë”. Ata që i dhanë atij çmimet kryesore të medias gjermane, nuk gjetën kurrë prova të njëanshmërisë së dyshuar në punën e tij, tha ai.

Seipel tha se librat e tij ishin rezultat i tetë viteve të udhëtimit dhe kërkimit intensiv dhe “kishin çuar në diskutime të gjalla dhe debate ideologjike”. Ai tha se nuk gjeti gabime faktike “në asnjë” nga librat.

Kur u botuan, librat u përshëndetën nga disa kritikë të cilët lavdëruan Seipel për qasjen e tij të re ndaj Putinit. Megjithatë, ata u tallën nga të tjerët. Frankfurter Allgemeine Zeitung e quajti atë “miku i Putinit” pasi versioni në gjuhën ruse i librit të tij Putin: Inside Views of Power in Moskë u prit pozitivisht në 2016 në prani të vetë Putinit, ndërsa Süddeutsche Zeitung tha se Seipel kishte “bërë në mënyrë efektive vetë përfaqësuesi ligjor i Putinit – domethënë duke përjashtuar faktet”.

Për dokumentarin e Seipel “I Putin – A Portrait”, atij iu dha akses ekskluzivisht tek presidenti dhe e ndoqi atë në të gjithë Rusinë. Ai tregon drerët e Putinit duke gjuajtur në Siberi dhe duke lëvizur nëpër Moskë me një limuzinë të shoqëruar nga Seipel, si dhe pranë pishinës pas notit dhe në një lojë hokej mbi akull.

Dokumentari u pa nga 1.85 milionë njerëz kur u transmetua për herë të parë në 2012, që korrespondonte me një pjesë tregu prej 10.9%, dhe u përsërit 51 herë, sipas NDR.

Seipel, i cili zhvilloi intervistën e parë televizive me informatorin e NSA-së, Edward Snowden, pasi mbërriti në Moskë në vitin 2014, u përball me akuzat se ishte shumë pro-Rusisë. Në një emision radiofonik gjerman të vitit 2021, ai mohoi të kishte marrë para nga Rusia në këmbim të mbulimit pozitiv. I pyetur nga moderatorja nëse kishte pranuar pagesa, ai u përgjigj: “Të ka humbur mendja? Jo!”.

NDR tha se nuk kishte njohuri për marrëveshjen e sponsorizimit dhe i mori akuzat “shumë seriozisht”. Ai ka bllokuar aksesin në filmat e tij deri në një njoftim të dytë.

Ai shtoi: “Z. Seipel duhet të kishte informuar (NDR) për një konflikt të mundshëm interesi, siç është një pagesë.”/The Guardian

Lajme të sponsorizuara

Të fundit
Para 29 vjetësh, më 17 nëntor 1994, Kryesia e Lëvizjes…