EDUARD FRROKAJ

RRËFIMI PËR NJË NANË

(Baladë për nanën Pashke Marku e cila tri ditë pasi ia sollën djemtë e vrarë në Meje nga Batajnica u dogj me benzinë në kujtim të tyre)

Kur i ndaluan Gjovalin dhe Milan Markun

në fushë të Mejes

nana iu lut dy herë zotit dhe kombit

Çka i kanë ba kujt në këtë natë barbare djemtë e mi

Nanës së Anton Lleshit vrasësit i thanë

se po nuk lëvizën do t’i vrasin djemtë para syve të tyne

Nanës Zoje Prendi ia vranë të pesë djemtë e ia lanë vetëm një kujtim

Ai momenti i të vetmes shenjë

Nanat i panë djemtë të shtrirë në fushë

me bajoneta barbarësh mbi krye për herë të fundit

Ai momenti për të fundit herë

Më pas ra heshtja dhe u dëgjuan batare të gjata

Djemtë i vranë me plumba në krye

nanat e dëgjuan kujën larg

Vonë napër natë mbërrin atje në Zadrime

ku ka kënduar Fishta

Djemtë e Malësisë vra e coptue

të nesërmen i nisën për në Batajnicë

Vrasësit nuk kishin lexuar libra

por kështu e kishin parashikuar tragjeditë e vjetra

Në varre të katundit qyqja këndonte për fatet e nuseve

dhe kthimin e djemve të Malësisë

Një ditë të bukur maji i kthyen ata me eshtra të bëra copë e grimë

me e ruajtë kufirin në Dukagjin

Mbase një zanë ka thanë atë ditë

a e dini o Gjovalin e Milan Marku

sa herë asht lutë nana për me u kthye

Nana tri ditë pas si në kryqëzim Krishti iku e u bë Rozafë

me i muros kujtimet e atdheut

Tha t’i bëjmë roje fisi Atdheut

Lahutën e Malësisë e dinte përmendsh

I mësoi edhe shenjat e barbarisë

Të tretën ditë në trupin e saj u vetëflijua profecia

se nuk mund të jetojë vetëm me kujtime

Sot u bënë roje djemve i bënë roje atdheut

Rrëfimi për një nanë dheut e atdheut nuk i mbaron kurrë

(Kjo poezi është botuar në sprovën për antologji “Dritë mbi plagë”, botuar nga Qendra “Gjenocidi në Kosovë – Plagë e Hapur”, Gjenevë, 2020. Në ditët në vijim, duke nisur nga 13 nëntori, në gazetën “Epoka e re”, në portalin online të saj dhe në formatin Pdf po të saj, për çdo ditë do të botohen poezitë e autorëve të botuara në këtë përmbledhje)