Para pak ditësh presidenti serb Aleksandar Vuçiq zgjodhi që me anë, siç pretendon ai, punëve të mira që po bën për Serbinë, t’u reagojë disa medieve që raportuan se butësia e ndërkombëtarëve po bën që Serbia të jetë ndezëse e situatës aktuale në Ballkan.

Ai në Instagram paraqiti një ekskavator, duke u munduar që me gjakftohtësi të pretendojë se më me rëndësi janë punët që po i bën sesa shkrimet nëpër ballinat e medieve ndërkombëtare për të.

E një portal serb “Istinomer” ka arritur t’i deshifrojë të gjitha veprimet e Vuçiqit kohën e fundit nëpër medie dhe konferenca.

Sipas “Istinomer”, fakti që Aleksandar Vuçiqi iu drejtua drejtpërdrejt publikut 30 herë në 40 ditë, duke derdhur plot premtime përrallash parazgjedhore, do të ishte logjike nëse presidenti i Serbisë do të vendoste të kandidonte për kryeministër nga ajo pozitë.

Sipas portalit, nuk do të ishte hera e parë që ai “kërcej” nga një pozicion në tjetrin, shumëkujt ende e mbajnë mend fushatën e paprecedentë të një kryeministri që luftoi nga ai pozicion për t’u bërë president duke përdorur të gjitha burimet shtetërore. Në fund të fundit, Vuçiq tha një muaj më parë se i duhej gjysma e dytë e vitit, “për të bërë një plan të ri, me inteligjencë artificiale, me teknologjitë më moderne dhe me investime shtesë”. Dhe pas atij njoftimi në Instagram, ai filloi zbatimin e planit.

Shkrimi i plotë:

Televizioni me frekuencë kombëtare tashmë e ka të gjithë ndihmën, sepse lejohet të ulet me orë të tëra dhe të thotë çfarë të shkojë në mendje, të pretendojë çdo gjë dhe të marrë një dremitje dhe një pyetje të volitshme. Në të njëjtën kohë, as progresistë të tjerë, ministra, kryetari i bashkisë, socialistët apo opozitarët as që mund të flasin për fushatën para fushatës në të njëjtat televizione.

A ka nisur fushata parazgjedhore, pyesin prezantuesit, të ftuarit përgjigjen se ajo nuk është ndalur kurrë. Por përgjigja nuk është aq e thjeshtë sepse daljet mediatike të Vuçiqit janë të parashikueshme dhe gjithmonë të njëjta, dallimi është vetëm në frekuencë. Ju dëshironi zgjedhjet e Beogradit, do t’i merrni ato. Thjesht thuaj nëse e dëshiron në dhjetor, prill ose maj. Ne do ta ofrojmë këtë mundësi në çdo kohë, por nëse do të ketë zgjedhje të tjera është çështje tjetër. Ju nuk vendosni për këtë, do ta shohim më vonë”, tha presidenti i Serbisë.

Përpara se të vendosë se kur dhe cilat zgjedhje do të mbahen, presidenti, i cili nuk e fsheh më se një vendim i tillë do të varet nga rezultatet e sondazheve të opinionit publik, nuk i lë asgjë rastësisë.

Ka nisur fushata parazgjedhore?

Nisur nga numri dhe përmbajtja e adresave të presidentit në media, Vuciq shpesh vepron si kryeministër, ministër dhe kryetar kuvendi në një person, ai nuk ngurron të shpallë seanca, ligje që do të votohen ose nuk do të votohen. Merret me buxhetin dhe ekonominë në përgjithësi, “zgjidh problemet”, premton (dhe hap) fabrika dhe vetëm herë pas here kujtohet të thotë se do t’i “kërkojë Anës” që qeveria të marrë ndonjë vendim.

Si mund të tingëllojë si një fushatë elektorale, dhe kjo tashmë është parë, kur media të shumta publikojnë tekste për një stacion të ri autobusi që nuk është ndërtuar edhe pse ishte premtuar në vitin 2015, dhe për thyerjen e afateve kemi shkruar disa herë

Ose se Prokopi do të përfundojë në fund të vitit 2023, edhe pse shtatë vjet më parë, para zgjedhjeve të 2016-ës, kryeministri Vuçiç festoi hapjen e Prokopit pas 40 vitesh, të cilin mbështetësit e përshëndetën me entuziazëm dhe e festuan si një sukses të madh.

Edhe sikur të përfundojë, dhe presidenti të hapë një fazë të re të Prokopit para disa zgjedhjeve, fakti mbetet që kur një turist sot në qendër të qytetit të pyet si të shkosh në stacionin kryesor hekurudhor, kujton se është Prokopi – nuk ka asnjë mënyrë për t’i shpjeguar lehtësisht se si të shkojë atje. Për rrugët që të çojnë nëpër fshatra dhe qytete, për profilet dhe gjysmëprofilet e autostradave, anashkalimeve – pse po flet vazhdimisht presidenti, pra përderisa qytetarët e konsiderojnë normale shënjimin e rrugëve çdo pesë kilometra, nuk ka pse të numërohet. në fushatë.

Kur afrohen disa zgjedhje, presidenti nis një turne të ri dhe premton të vizitojë çdo qark dhe të dëgjojë problemet e qytetarëve. Për të përballuar këtë fushatë të intensifikuar, ai shkoi në Priboj dhe po të lexosh çfarë shkruhet në gazeta për atë ditë, do të gjesh një raport të tillë pak a shumë për çdo qytet.

“Vuçiq në Priboj: Presidenti paralajmëroi investime të mëdha në komunë”, është njëri ndër kryetitujt. Dhe në tekst, ai është i lumtur për njerëzit që duan të ndërtojnë, do të ketë rrugë, do të ketë gondola, do të ndërtohet një spital (ka premtuar që herën e fundit ka qenë atje), ndaj falë një qytetari që premtoi të ndërtonte një hotel, nga paratë e tij.

Si në çdo fushatë, vizitohet edhe një punishte e vogël, një person i zakonshëm, domosdo një banjë apo diçka që lidhet me turizmin për të theksuar se kjo pjesë e Serbisë është e bukur.

Ai prezantoi praktikën e vizitës së Serbisë, gjoja jashtë zgjedhjeve, në vitin 2019 përmes një fushate të quajtur “E ardhmja e Serbisë”, kur Vuçiq njoftoi se do të vizitonte të gjitha 29 distriktet në Serbi “për t’i treguar njerëzve se çfarë është bërë deri më tani”.

Edhe atëherë raportet ishin të njëjta, vetëm se ai përmendte më shpesh se si e “torturon dhe shqetëson Kosova”, njoftoi ardhjen e investitorëve të fortë (për shembull, Volksëagen u la të kuptohet për Planën e Madhe), vizitoi kantinat dhe prodhimet e reçelit, premtoi një shtesë pagash për komunat e pazhvilluara në jug. Dhe kështu nga qarku në qark, ajo zgjati deri në zgjedhjet e 2020. Për të pyetur nëse ishte një fushatë? Jo, por puna presidenciale.

E njëjta gjë ishte edhe në vitin 2022. Do të marrim shembullin e Vranjës, ku gjatë ditës ishte kryetar i shtetit, dhe në mbrëmje në SNS, kështu që asgjë nuk e pengoi të premtonte investime miliona në Vranjë dhe rrethinë, se “për disa vite” do të kishte një hekurudhë të shpejtë “nga këtu në Nish”, për Zotin në Preshevë dhe Shkup” që treni të shkojë 120 e 160 kilometra në orë, dhe nga Nishi në Beograd. edhe 200 kilometra në orë. Mund të kishte thënë 300, çfarë rëndësie ka.

Ishte edhe rasti që një fabrikë iku, por vjen një tjetër, akoma më e mirë (diçka e ngjashme po ndodh tani në Leskovc), banja e Vranjskës, gjithashtu në një periudhë të pacaktuar, do të bëhet si Zvicra, salla e sportit, spitali. të rindërtohet, çfarë të duash në mendjen time.

Në një paraqitje të ftuar në Pink TV, presidenti arriti të flasë për hormonin e lumturisë dhe se si do të duket bota pas 70 vitesh, sepse ai e di se si do të jetë PBB-ja e Amerikës atëherë, ndaj pse jo, ai shfrytëzoi rastin të flasë për teori konspirative, harpa dhe helikopterë që u hedhin diçka mbi kokë, lidhet me komunitetin LGBT.

Janë të gjitha trillime, kështu është shprehur ai duke futur termin “Lëngu gjinor” dhe duke apeluar që të mos jetë “tema e vetme”, thjesht nuk ka thënë se ku ka qenë tema e vetme. Kështu, i paprovokuar, ai ka rikthyer në transmetim një tjetër temë të preferuar parazgjedhore – si nuk do të lejojë martesat e të njëjtit seks, fajin e ka ai për gjithçka.

Dhe për t’i thënë Evropës se Ana (Brnabić) po ndërmjetëson…

Sepse para zgjedhjeve nuk ka rëndësi çfarë mendon komuniteti LGBT, sa vota ka, por duhet të jetë në dorë të shumicës. Dhe qytetari shumicë i Serbisë, i parë nga prizmi i dikujt që është ende radikal në thelbin e tij, është një mikpritës tradicional që urren ato imponime perëndimore të çdo lloj “perversiteti”.

Sepse kur ka një fushatë, preferohet të harrohet se në projektligjin e mëparshëm për bashkimet e të njëjtit seks, askush nuk përmendi martesën, birësimin e fëmijëve apo “lëngu gjinor”.

Në të njëjtën paraqitje të ftuar në televizion, ai i tha një viktime të dhunës në familje, e cila ka frikë për jetën e saj se nuk është faji i tij që ajo nuk e shikoi me kë u martua. Me këtë, në një mënyrë tjetër, ai u përpoq të rriste shtresën më të vjetër, por jo të zhdukur të shoqërisë, e cila me krenari thotë se kur një fëmijë femër largohet nga shtëpia, ajo nuk ka ku të kthehet, sepse “ajo nuk ka para”.

Në ditët në vijim mund të prisni ta shihni si president duke hapur ndonjë hapësirë ​​kibernetike, apo duke folur për makina pa shofer, por ka dëgjuar vetëm se ishte diçka e mirë dhe nuk kuptohet që do të postonte video në Instagram, sepse ai është një njeri i zakonshëm nga populli.

Tani për tani, tema e Kosovës në kuptimin e lëvizjeve specifike të Beogradit dhe Prishtinës është lënë plotësisht anash, sepse ka kohë që nuk ka qenë fushë ku Vuçiq shënon pikë, por është e dëshirueshme të forcohet urrejtja ndaj Kurtit.

Kur dëgjojmë sërish lajmin se ushtria e Kosovës po shkon drejt kufirit, dhe e jona po ngre gatishmërinë luftarake, mund të jetë aludim se zgjedhjet do të mbahen pas disa muajsh, “sapo të fitojmë sërish”. Sepse kur është fjala për Kosovën, Vuçiq mësoi nga manipuluesi më i mirë – Sllobodan Millosheviq, i cili pas nënshkrimit të kapitullimit praktik në Kumanovë deklaroi se Kosovën “nuk kemi dashur të japim dhe nuk e kemi dhënë”.

Dhe që të gjitha këto veprime të bëhen zyrtarisht fushatë, presidenti duhet të kujtojë se nuk ka parti për të promovuar dhe se ende nuk e ka formuar lëvizjen e premtuar që duhej ta drejtonte.