Me dritë shpirti më vjen kohë e fëmijërisë
Aty ku nëna ime më mësoi fjalën e parë
Atë gjuhë të bukur, më të parën e njerëzisë
Më të ëmblën gjuhë që flasin trojet tanë.

Aty, në Kopiliq nisa lojën e hodha hapin e parë
Aty m’u rrit shtati e në oda u bëra burrë
Mësova abetaren e dashurisë për Atdheun e lashtë
Që kur heiroglifet shkruheshin nëpër gurë.

Nga: Ajet Shala