VAXHID SEJDIU

Nuk besoj në ditën e paqes

 (21 Shtatori, Dita Ddërkombëtare e Paqes)

Unë nuk besoj

në Ditën e Paqes,

se paqe nuk ka,

kur vrasësit shëtisin

mes për mes Beogradit!

Unë nuk besoj

në Ditën e Paqes,

ku nënat presin

edhe 1653 shqiptarë

nga “varret masive”.

Unë nuk besoj

në Ditën e Paqes,

derisa Batajnica, Rashka, Bajina, Bashta…*

të dëshmojnë

për varret e tjera masive në Serbi.

Unë nuk besoj,

në paqen e përgjakur me shekuj,

dëshmitar kam Leon Trockin,

lexoni dëshminë e tij të gjallë,

për krimet serbe,

lexoni “Golgotën Shqiptare”

Unë nuk besoj në paqen

e vrarë me plumb

në Qendër të Prishtinës, Shkupit, Manastirit…

dëshmitar kam

Kryepeshkopin e Shkupit, Lazër Mjedën.

Unë nuk besoj në paqen,

në paqen e vrarë në pikë të ditës,

Unë kam dëshmitarë Prekazin, Reçakun,

Krushën e Madhe, Izbicën, Dubravën…

Pyetni pashë sytë e Diellit,

që po lind mbi Errësirën e shekujve,

të larë me Gjak.

*Varre masive serbe në të cilat u gjetën qindra e qindra kufoma të shqiptarëve

(Kjo poezi është botuar në sprovën për antologji “Dritë mbi plagë”, botuar nga Qendra “Gjenocidi në Kosovë – Plagë e Hapur”, Gjenevë, 2020)