DEKLARIMI I PASURISË

megjithëse s’isha i fundit as i pari

më erdhi paksa e çuditshme

kur nëpunësit e agjencisë

më sollën ca fleta në formë formulari

e tundshme e patundshme

e trashëguar e prejardhur

si trajta shkrimesh etruske

ç’ishte ai grumbull fjalësh

e mora vesh më në fund

çuditërisht qenkam i pasur

paskam një botë me libra

një dell marrëzie poetike

dhe ty

e dashur

PUTHJE A VRASJE

në një bistro krejt i vetëm rri (me ty)

pi kafe tymos cigare

jashtë xhamave bie shi

njerëzit me e pa ombrella

nxitojnë drejt fundit, drejt një fundi

ku sos a rinis jeta

pres dhe unë fundin, pa nxitim

krejt në paqe

ja, mund të vijë ai, vrasësi me thikë

si vdekja

ose mund të vish ti,

të të puth a të më puthësh në faqe