Pas vizitës së fundit të diplomatit Lajçak, lehtësues i dialogut Serbi – Kosovë, pse po heshtet për kërkesën e tij për kompromisin e dhimbshëm të radhës, ndryshimin e Kushtetutës së Kosovës, për arritjen e marrëveshjes finale, gjegjësisht për ta mundësuar atë, sipas Lajçak?

Pse po heshtni të gjithë, në sqarimin e qytetarëve?

Deri sa po dëgjoja debatin parlamentar, në Kuvendin e Kosovës, mu kujtua “Biblioteka e librave të harruara” dhe “strategjitë e Beti Njuma për qeverisjet manipulative me shoqëritë”.

Ndër to, fokusin do ta kisha vënë mbi strategjinë “Zhvendosja e vëmendjes” e cila thotë se, “zhvendosja e vëmendjes prej problemeve të rëndësishme të problemet e parëndësishme. …”

Pra, doktrina e mashtrimit qeveritar dhe rreziku i paralajmëruar nga diplomati e slovaku Lajçak dhe spanjolli Borelo, që i paralajmëroj qeveritarët se Kosova po hyn në fazën më të rrezikshme që nga pavarësia, cenimi i rendit kushtetues dhe dezintegrimit kushtetues.

Deri me sot, Kosovën e ka mbrojtur nga qeveritarët mashtrues, Kushtetuta e saj.

Në kontekst të kësaj, duhet interpretuar edhe një tjetër strategji të Beti Njuma, “Shtyrja”, e cila mëson qeveritë manipulative me qytetarët se, “Një mënyrë tjetër për të përgatitur opinionin për ndryshime jo popullore është që të paralajmërohen shumë më herët, paraprakisht.

Kështu njerëzit nuk e ndjejnë menjëherë tërë peshën e ndryshimeve, sepse paraprakisht adaptohen me vetë idenë e ndryshimit. Përveç kësaj edhe «shpresa e përbashkët për të ardhmen më të mirë» lehtëson pranimin e ndryshimit”, edhe kur ai rrezikon vet ekzistencen e tij.

Konform këtyre strategjive të qeverisjes përmes mashtrimit, me debatin e sotëm parlamentar, pa ndershmërisht po provohet të zhvendoset vëmendja, nga çështje që përbëjnë shqetësim prioritar si, – kompromisi i dhimbshëm i paralajmëruar, për ndryshimin e Kushtetutës së vendit, para marrëveshjes finale, që do ta përmbyllte konfliktin e hapur me Serbinë; – çështjen e pandemisë dhe eskalimin trishtues të cilin në prag të zgjedhjeve komunale, qeveria mashtrushëm po përpiqet ta prezantoj si e keqe në rënje (uroj të bien në zero); – mos fillimi i mësimit, akt ky që shqiptarët e kanë ndjerë kështu vetëm në kohën e gjenocidit serb kur mësohej në “shtëpi shkolla”, pa mundur të krijohen kushte për procesin më sensitiv në vend arsimin, kah çështje që përbëjnë obligim nga marrëveshjet teknike me Serbinë tash e shtatë vite më parë, që e mbështes me tërë ndërgjegjen time.

Angazhimi i Policisë së Kosovës, në cilendo pjesë të vendit, për cilën do detyrë brenda misionit të tyre, përbën standard oprativ.

Edhe angazhimi i sotëm në sigurimin e zbatimit të një marrëveshje të arritur vite më parë, duhet përshëndetur dhe inkurajuar.

Por, duhet prioritetizim i temave që cenojnë dhe rrezikojnë qenien e popullit dhe vendit. Indikative është çështja pse nuk ishin marrë masat që kjo masë të implementohej në ditën e skadimit por 5 ditë pas skadencës së marrëveshjes në fjalë, dhe pas vizites dhe kërkesës së pa pranymueshme nga Lajçak?!

Heshtja përballë një plani të tillë do të përbëjë tradhti ndaj shtetit dhe popullit.

Realisht, është Serbia ajo që është e penguar nga struktura e kushtetutës së vet.

Nëse deri më sot qeveria Kurti, nuk është quajtur me emrin e saj siç është paragjykuar, nga sot do të quhet me emrin e vërtetë të saj, nëse e heshtë kërkesën e Lajçak për ndryshimin e Kushtetutës, para se të arrihet marrëveshja finale me ndjohjen e ndërsjellë me Serbinë.

Përndryshe, mos reagimi konform germës së Kushtetutës e vë në rrezik identitetin dhe integritetin teritorial të Kosovës dhe sovranitetin politik të saj.