LIDHUN QIEJSH

katrrisun mbi re t’pëlhurta

mendimet arnue

kujtimesh t’grisuna

mbyll sytë me pa

kah

n’cilën anë asht me mbrri

prej cilës me ikë

ku asht dheu me u tretë

ndoshta s’duhet me mendue

pos qiejsh

lidhun gjithmonshëm

me mbete

SY HARRUE NJI STINE TJETËR

n’parvaz

cerga e merimangave

shtrohet ngeshëm

gropzat e kohës

mbushen me çka nuk asht

e zvetnimi gurgullon

damarëve t’vjetër

përgjumja e nji dite

mbështet kryet n’supin e natës

po sytë i ka harrue nji stine tjetër