PËRMBI VETVETEN

I.

Kur t’jem përmbi vetveten

Jam mbi lirinë përmbi t’vërtetën

Kur t’jem përfundi vetes

S’jam Fausti por Verteri i Gëtes

II.

Kur t’jem n’lartësi t’vegimit

Fluturoj në zonat e pendimit

E kur t’jem përfundi etjes

S’dal dot nga llurba e kënetës

III.

Kur t’jem sipër besimit

Pegasi m’çon n’qiell të frymëzimit

Por kur t’jem përfundi udhëzuesit

N’dorë mbaj skeptrin e mësuesit

PËRBRI DASHURISË

I.

Kur je n’zemrën e dashurisë

Je n’qelën e fisnikërisë

Kur mrekullinë s’e ke përbrenda

S’ndizet malli s’vjen as kënga

II.

Kur je brenda bukurisë

Je n’harmoni t’estetikës

Kur drejtpeshimin s’e ke brenda

S’di ç’urren e çka ta kënda

III.

Kur je përbri xhevahires

Je në thelbin e së mirës

Kur diellninë s’e ke n’brendi

Je pa qiell pa perëndi