Agron Krasniqi

Zotriu dhe zonja ecin të buzëqeshur
Dy zogj krahëhapur pranë tyre fluturojnë
Zotëriu flokëbardhë dorën n’supe të zonjës
Të dy i lutën zotit edhe shumë të rrojnë

Matanë rrugës nën hije dy tjerë po flasin
Teksa ata mbanin në dorë një roman
Zotriu në moshë të thyer i tha zonjës së tij
Kjo zemra ime brenda,vetëm ty të mbanë

Njëri piqte kafen tjetri po gatuan
Kudo shkojnë së bashku e janë të pandarë
Zotriu edhe zonja të lumtur gjithëmonë
Dashuri të tillë s’ kishte kohë më parë

Eh si kanë jetuar shekullin para nesh
Zotriu i tha zonjës, veturën që ngiste
Atëherë në atë shekull,ai zotëriu si unë
Zonjën e tij në emër kurrë nuk e thërriste

Zotriu i thotë zonjës teksa e përqafon
Lum ne që jetojmë n’këtë shekull të ri
Sikur të na shihnin ata para nesh
Të rinj edhe pleq do na kishin lakmi

Maj 2022