Dr. Fahredin Hoti

Në ëndrrën e një nate
kur errësira mbuloi qiellin
nëpër portën e zemrës time
depërtoi aromë e tokës

U zgjova nga ëndërrimi i gjatë
me historinë e fatit të mjerë
kushdo shkeli mbi tokën time
gjakun e stërgjyshërve që ende nuk u tha

Ende më duhet shpresa e lirisë
kur plagët e vjetra pushojnë ndër varre
lulet e mia sa thithën aromën e tokës
më duhet prapë krisma e pushkës

08.XI. 1979 Prishtinë