Shkruan: Milazim Krasniqi

Zhurma rreth gjestit të Granit Xhakës është e panevojshme dhe e dëmshme. Ajo zbulon padituri dhe nxitë konflikt në adresë të gabueshme. Mesazhi i Granitit ka qenë për futbollistët e egërsuar serbë, kurrsesi për publikun në stadium, kurrsesi për ne shqiptarët. Kushdo që ka dijeni elementare për sjelljet e djemve shqiptarë në raste konfliktesh, e di që ai gjest është i njohur, i përsëritur, standard. Si i tillë, ai i drejtohet vetëm kundërshtarit. Prandaj as nuk mund të trajtohet në raport me publikun. Ndërsa në raport me kundërshtarin ai gjest e jep mesazhin e guximit dhe qëndrimit ofensiv të personit shqiptar të përfshirë në konflikt. Shprehja tmerrësisht e shpeshtë e djemve shqiptarë të konfliktuar ka qenë dhe është ende: “ma hansh ….”, duke e bërë një gjest të ngjashëm. Pra, si gjest mund të shpjegohet vetëm me termat e antropologjisë kulturore. Fatkeqësisht në gazetarinë tonë dhe në debatet tona publike, gjithnjë e më pak ka njerëz që kanë ndonjë njohuri lidhur me historinë dhe mendësinë shqiptare, përfshirë këtu edhe simbolikat e ndryshme. Ndaj mesazhi im është: mbylleni këtë temë, miq! Mesazhi nuk ka pasur të bëjë me ne. U drejtohej atyre që donin jo vetëm ta frikësonin, po edhe ta lëndonin. Simbolikën e atij gjesti duhet ta lëmë vetëm në adresën për ku e kishte adresuar Granit Xhaka. P.S. Fyerjet e kërcënimet ndaj kujtdoqoftë, sidomos ndaj femrave, janë shprehje e burracakërisë, e injorancës. Si të tilla, nuk i ndihmojnë debatit. Aq më pak lavdisë së Granitit.